W 1860 r. w Lublinie (południowo-wschodnia Polska) Towarzystwo Rolnicze zorganizowało Wystawę Zwierząt Gospodarskich. Średnie wagi bydła na wystawie w zależności od kraju pochodzenia wynosiły:

Krowy holenderskie - 246 kg (600 funtów)
Krowy szwajcarskie - 287 kg (700 funtów)
Krowy polskie - 164 kg (400 funtów). 

Prawie 100 lat później w latach pięćdziesiątych XX wieku masa polskich krów mlecznych wzrosła do 400-550 kg, a ich obecna waga to około 600-650 kg.

Owce były również znacznie mniejsze: w 1840 roku typowy polski baran rasy merynos ważył około 43-48 kg (104-116 funtów), a owce 33-36 kg (80-87 funtów). Obecnie średnia waga tryków wynosi około 100 kg, a dla maciorek około 60 kg.

Konie zimnokrwiste były również mniejsze. W latach pięćdziesiątych ogier sokólski zimnokrwisty osiągał maksymalną wagę 550-700 kg i wzrost około 150 cm wysokości w kłębie przy obwodzie nadpęcia 22,8 cm. W chwili obecnej średnia wysokość w kłębie wynosi 161 cm, a średni obwód nadpęcia 26,9 cm.