هیأت سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) برای انجام ماموریتی شش روزه (10 الی 16 نوامبر- 19 الی 25 آبان ) در چارچوب پروژه منطقه ای مدیریت منابع آب اروند رود در کشورهای حوزه پایین دست، با هدف ارتقا پایدار ظرفیت مدیریت منابع آب میان سه کشور ایران، عراق و سوریه امروز وارد تهران شدند.

بر اساس برآوردهای فائو، سرانه دسترسی به آب سالم در فاصله چهل سال گذشته در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا به میزان دو سوم کاهش یافته است و پیش بینی می شود که رقم کنونی این سرانه نیز تا سال 2050 به میزان 50 درصد دیگر تقلیل یابد.

این کاهش دسترسی به منابع آب، بخش کشاورزی را که هم اکنون بالغ بر 85 درصد کل آب مصرفی و دو سوم منابع آب تجدید پذیر را به خود اختصاص داده است، با شوک جدی روبرو می کند که همراه با لطمات جبران ناپذیری بر امنیت غذایی و توسعه روستایی منطقه خواهد بود.

فائو به عنوان آژانس تخصصی سازمان ملل متحد که راهکارهای مدیریت پایدار منابع آب را در دستور کار خود دارد، تصریح می کند که کشورهای منطقه نیازمند برنامه ریزی راهبردی  در زمینه تخصیص منابع آب و بازنگری سیاست های آب، امنیت غذایی و انرژی به منظور تامین توسعه پایدار اجتماعی و اقتصادی خود از طریق استفاده بهینه از قطره قطره منابع آبی خود می باشند.

به گزارش نمایندگی فائو در ایران، مهمترین اهداف پروژه منطقه ای مدیریت منابع آب مذکور تحت عنوان «پشتیبانی از همکاری مدیریت منابع آب پایین دستی اروند رود» ایجاد و نهادینه سازی ظرفیت های لازم جهت بهبود مدیریت منابع آب کشاروزی از طریق توسعه همکاری هایی می باشد که منجر به حل مشکلات مشترک کشورهای یاد شده در عین حفاظت از محیط زیست منطقه می شود.

تحت پروژه فوق تیم متخصصان ارشد بین المللی مدیریت آب کشاورزی فائو با حضور در ایران به چهار  مقوله اثرگذار بر توسعه پایدار منطقه پایین دستی ساحلی اروند رود از جمله، جدی تر شدن مقوله کمبود آب تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی، آثار و نتایج حاصل از روش های تنظیم پذیری آب دجله و فرات بر اطمینان از وجود آب در حوزه آبریز، آثار ناشی از افزایش تقاضا بر کیفیت آب، شوری خاک و تالاب ها و در نهایت نیاز به تحقق تولید پایدار انرژی از منابع تجدیدپذیر آبی و ارتقا بهره وری انرژی می پردازند.

شایان ذکر است، متخصصان سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد در این ماموریت زمینه های ایجاد مرکز مدیریت منطقه ای کیفیت منابع آب فائو در تهران را بررسی نموده و بیش از پیش نقش پررنگ ظرفیت های جمهوری اسلامی ایران در این حوزه و جایگاهی که این کشور در بهبود کیفیت و پایداری منابع آب منطقه ایفا می کند را به بحث خواهد گذاشت.